1. Energia stanu podstawowego pewnego układu wynosi $E_0$. Dla dowolnej funkcji $\psi$ z przestrzeni Hilberta tego układu wartość średnia hamiltonianu, $\epsilon=\frac{\langle\psi\vert H\psi\rangle}
    {\langle\psi\vert\psi\rangle}$, spełnia warunek
    a) $\epsilon\leq 0$ b) $\epsilon\geq 0$ c) $\epsilon\leq E_0$ d) $\epsilon\geq E_0$


  2. Szukamy metodą wariacyjną przybliżonej funkcji falowej stanu podstawowego pewnego układu w klasie funkcji zależnych od jednego parametru rzeczywistego $\alpha$. Obliczyliśmy, że wartość średnia hamiltonianu dla funkcji z tej klasy wynosi $\epsilon(\alpha)=
    (\alpha-1)^2-2$. Zatem przybliżona energia stanu podstawowego jest równa
    a) $-2$ b) $-1$ c) 1 d) 2


  3. Niech $E_a,E_b,E_c$ będą wariacyjnymi przybliżeniami do energii stanu podstawowego atomu wodoru, otrzymanymi odpowiednio w klasach funkcji próbnych $\psi_a,\psi_b,\psi_c$:

    \begin{displaymath}\begin{array}{l}
    \psi_a(\alpha)=e^{-\alpha r},\\ \psi_b(\alp...
    ...\beta)=(1+\beta r)e^{-\alpha r^2},\makebox[3in]{}\\ \end{array}\end{displaymath}

    gdzie $\alpha,\beta$ są (rzeczywistymi) parametrami, $\alpha>0$. Które nierówności są prawdziwe:
    a) $E_a<E_b<E_c$ b) $E_a<E_c<E_b$ c) $E_b<E_c<E_a$ d) $E_c<E_b<E_a$


  4. W metodzie Ritza szukamy przybliżonej funkcji falowej jako kombinacji liniowej funkcji $\chi_1,\ldots,\chi_N$. W tym celu policzyliśmy macierze $\mathbf H$ i $\mathbf S$ o elementach $H_{ij}=\langle\chi_i\vert H\chi_j\rangle$ i $S_{ij}=\langle\chi_i\vert\chi_j\rangle$. Jeśli funkcje $\chi_i$ są ortonormalne, macierz $\mathbf S$ jest macierzą jednostkową; energia stanu podstawowego otrzymana metodą Ritza jest wówczas równa
    a)
    wyznacznikowi macierzy $\mathbf H$,
    b)
    sumie elementów diagonalnych $H_{ii}$ macierzy $\mathbf H$,
    c)
    sumie wartości własnych macierzy $\mathbf H$,
    d)
    najniższej wartości własnej macierzy $\mathbf H$.
Uwaga. W pytaniach dotyczących rachunku zaburzeń (5-8) zakładamy normalizację pośrednią ( $\langle\psi^{(0)}\vert\psi^{(k)}\rangle=0$ dla $k>0$) oraz brak degeneracji.
  1. Poprawki $\psi^{(1)},\psi^{(2)},E^{(1)},E^{(2)}$ wiąże ze sobą równanie
    a)
    $H_0\psi^{(2)}+H'\psi^{(1)}=E^{(0)}\psi^{(0)}+E^{(1)}\psi^{(1)}
    +E^{(2)}\psi^{(2)}$
    b)
    $H_0\psi^{(1)}+H'\psi^{(2)}=E^{(0)}\psi^{(0)}+E^{(1)}\psi^{(1)}
    +E^{(2)}\psi^{(2)}$
    c)
    $H_0\psi^{(2)}+H'\psi^{(1)}=E^{(0)}\psi^{(2)}+E^{(1)}\psi^{(1)}
    +E^{(2)}\psi^{(0)}$
    d)
    $H_0\psi^{(1)}+H'\psi^{(2)}=E^{(0)}\psi^{(2)}+E^{(1)}\psi^{(1)}
    +E^{(2)}\psi^{(0)}$
  2. Iloczyn skalarny $\langle\psi^{(0)}\vert H_0\psi^{(1)}+H'\psi^{(0)}\rangle$ jest równy
    a) $E^{(0)}$ b) $E^{(1)}$ c) $E^{(1)}+E^{(0)}$ d) $E^{(1)}-E^{(0)}$


  3. Pierwsza poprawka do funkcji falowej dla $n-$tego stanu, $\psi^{(1)}_n$, dana jest wzorem
    a) $\displaystyle{\sum_{m\neq n} \frac{\langle\psi^{(0)}_m\vert H'\psi^{(0)}_n
    \rangle}{E^{(0)}_n-E^{(0)}_m}}$ b) $\displaystyle{\sum_{m\neq n} \frac{\langle\psi^{(0)}_m\vert H'\psi^{(0)}_n
    \rangle}{E^{(0)}_n-E^{(0)}_m}\psi^{(0)}_m}$
    c) $\displaystyle{\sum_{m\neq n} \frac{\left\vert\langle\psi^{(0)}_m\vert
    H'\psi^{(0)}_n
    \rangle\right\vert^2}{E^{(0)}_n-E^{(0)}_m}}$ d) $\displaystyle{\sum_{m\neq n} \frac{\left\vert\langle\psi^{(0)}_m\vert
    H'\psi^{(0)}_n
    \rangle\right\vert^2}{E^{(0)}_n-E^{(0)}_m}\psi^{(0)}_m}$


  4. Dokładna energia $E_0$ stanu podstawowego oraz współczynniki $E^{(0)}_0,E^{(1)}_0,E^{(2)}_0$ jej rozwinięcia w rachunku zaburzeń spełniają zawsze warunek
    a) $E^{(0)}_0+E^{(1)}_0\geq E_0$ b) $E^{(1)}_0\leq 0$ c) $E^{(2)}_0\geq 0$ d) $E^{(0)}_0+E^{(1)}_0\leq E_0$



Edyta Malolepsza 2000-11-24