W przybliżeniu LCAO MO całkowita elektronowa funkcja falowa
cząsteczki zamkniętopowłokowej jest
a)
wyznacznikiem Slatera zbudowanym ze spinorbitali, które są iloczynami
funkcji spinowej i kombinacji liniowej ustalonych orbitali atomowych,
b)
wyznacznikiem Slatera zbudowanym ze spinorbitali, które są iloczynami
funkcji spinowej i orbitalu atomowego otrzymanego metodą Hartree-Focka,
c)
kombinacją liniową ustalonych orbitali atomowych,
d)
kombinacją liniową wyznaczników Slatera zbudowanych
ze spinorbitali,
które są iloczynami funkcji spinowej i pewnego orbitalu atomowego.
Załóżmy, że elektron jonu H jest opisany orbitalem
antywiążącym
. Odległość między jądrami oznaczamy przez . Energia
potencjalna (tzn. suma energii elektronu i energii odpychania
jąder)
a) maleje dla
b) maleje dla i rośnie dla
c) rośnie dla
d) rośnie dla i maleje dla
Orbitale i
nie różnią się
a)
energią,
b)
gęstością elektronową w połowie odległości między jądrami,
c)
sumą średnich odległości elektronu od obydwu jąder,
d)
symetrią przy obrotach wokół prostej łączącej jądra.
Która z cząsteczek (jonów) jest trwała w przybliżeniu LCAO MO?
a) He
b) Li
c) Be
d) Be
W której cząsteczce (jonie) wiązanie OO jest
najkrótsze?
a) O
b) O
c) O
d) O
Która cząsteczka ma stan podstawowy nie będący singletem?
a) B
b) N
c) O
d) F
Jon N ma w stanie podstawowym konfigurację elektronową
a)
b)
c)
d)
Lokalizacja orbitali molekularnych służy do
a)
poprawienia energii cząsteczki otrzymanej w metodzie LCAO MO,
b)
poprawienia gęstości elektronowej otrzymanej w metodzie LCAO MO,
c)
podziału gęstości elektronowej otrzymanej w metodzie LCAO MO na
poszczególne atomy i wiązania,
d)
podziału orbitali molekularnych na wiążące i antywiążące.