Liczby zespolone
Zbiór liczb rzeczywistych oznaczamy przez , a zbiór liczb zespolonych przez . Liczba zespolona może być zapisana w postaci
|
(1) |
a jest tzw. jednostką urojoną, spełniającą warunek
|
(2) |
Potocznie zapisuje się: .
- Dla każdej liczby zespolonej danej w postaci (1) definiuje się liczbę zespoloną sprzężoną względem :
|
(3) |
Spełnione jest:
|
(4) |
a więc
i . Oczywiście, wtedy i tylko wtedy, gdy
.
- Moduł liczby zespolonej definiuje się jako
|
(5) |
Z powyższej definicji wynika, że jest liczbą rzeczywistą nieujemną. wtedy i tylko wtedy, gdy .
- Dla każdej liczby zespolonej danej w postaci (1) definiuje się
- część rzeczywistą :
|
(6) |
- część urojoną :
|
(7) |
Re i Im są więc liczbami rzeczywistymi.
- Działania arytmetyczne w zbiorze liczb zespolonych: dla i
określa się:
- sumę:
|
(8) |
- iloczyn:
|
(9) |
Oba działania są przemienne. Dla każdej liczby zespolonej można skonstruować odwrotność ,
|
(10) |
tak, że zachodzi
|
(11) |
Działania arytmetyczne w zbiorze liczb zespolonych są więc analogiczne do działań w zbiorze liczb rzeczywistych.
- Definicja liczby sprzężonej zespolonej (3), zastosowana do sumy i iloczynu liczb zespolonych, daje
|
(12) |
|
(13) |
Także w zastosowaniu do obliczania odwrotności otrzymujemy
|
(14) |
- Dowodzi się, że
|
(15) |
- Liczba zespolona może być zapisana w tzw. postaci wykładniczej,
|
(16) |
oraz w równoważnej postaci trygonometrycznej:
|
(17) |
gdzie jest liczbą rzeczywistą nieujemną, a
. łatwo sprawdzić, że
|
(18) |
Wielkość kątowa nazywana jest argumentem liczby . Jest ona wyznaczona jako rozwiązanie układu równań
|
(19) |
należące do przedziału . Dla mamy , a wartość jest nieokreślona.
Postacie: wykładnicza i trygonometryczna liczby zespolonej są wygodne przy obliczaniu potęg o dowolnym wykładniku całkowitym (dodatnim lub ujemnym), oraz ułamkowym (wyciąganie pierwiastków). W szczególności, odwrotność liczby , patrz równ. (10), przedstawić można w postaciach:
|
(20) |
które wynikają z równ. (15) i (16).
- Rozważmy wielomian stopnia zmiennej zespolonej , o współczynnikach zespolonych:
|
(21) |
Ważnym problemem jest określenie, czy taki wielomian ma pierwiastki (rozwiązania równania
). Tzw. podstawowe twierdzenie algebry glosi, źe wielomian (21) ma dokładnie pierwiastków,
, (niekoniecznie różnych), tak, że możliwe jest przedstawienie iloczynowe:
|
(22) |
Twierdzenie to nie zachodzi dla wielomianów zmiennej rzeczywistej. Np. wielomiany
i
nie mają żadnych pierwiastków rzeczywistych.
- Liczby zespolone spełniające warunek
|
(23) |
(czyli liczby zespolone, których część urojona Im) mają wszystkie własności arytmetyczne liczb rzeczywistych. Wygodnie będzie więc utożsamiać te liczby z liczbami rzeczywistymi. W tym sensie będziemy dalej uważać zbiór liczb rzeczywistych R za podzbiór zbioru liczb zespolonych C (co zapisuje się w postaci R C), a równanie (23) za warunek definiujący liczbę rzeczywistą.
- Liczby zespolone spełniające warunek
|
(24) |
(czyli liczby zespolone, których część rzeczywista Re) nazywane są liczbami urojonymi. Liczby te można zapisać w postaci , gdzie jest liczbą rzeczywistą. Suma dwóch liczb urojonych jest liczbą urojoną, ale iloczyn dwóch liczb urojonych jest zawsze liczbą rzeczywistą (ujemną).
Edyta Malolepsza
2000-12-20