Układ równań liniowych z niewiadomymi
, należącymi do zbioru liczb K (równego R lub C), zapisuje się w postaci
|
(66) |
gdzie liczby , zwane współczynnikami liniowymi, tworzą macierz prostokątną o wymiarach , patrz równ. (25), a liczby , zwane wyrazami wolnymi, tworzą macierz kolumnową o wymiarze , analogiczną do zdefiniowanej w równ. (26). Zarówno współczynniki liniowe, jak i wyrazy wolne należą do tego samego zbioru liczb K. Wprowadzając macierz kolumnową o wymiarze , zbudowaną z niewiadomych,
|
(67) |
można układ równań (66) zapisać w równoważnej postaci macierzowej:
|
(68) |
gdzie mnożenie macierzy współczynników , o wymiarach , przez macierz niewiadomych , o wymiarach , daje macierz wyrazów wolnych , o wymiarach .
- Układ równań liniowych (66) może: (i) nie mieć rozwiązań (nazywany jest wtedy sprzecznym), (ii) mieć jedno rozwiązanie , (iii) mieć nieskończenie wiele rozwiązań.
- Układ równań liniowych (66) nazywa się układem jednorodnym, gdy wszystkie wyrazy wolne są równe zeru,
; w przeciwnym wypadku układ nazywa się układem niejednorodnym. Jednym z rozwiązań jednorodnego układu równań liniowych jest zawsze rozwiązanie zerowe,
. Uwaga: jeśli
jest rozwiązaniem jednorodnego układu równań, a jest dowolną liczbą ze zbioru K, to
jest także rozwiązaniem tego układu równań.
- Dowodzi się, że jeśli w układzie równań (66):
(a) jedno z równań-wierszy pomnożyć stronami przez pewną liczbę , to otrzymany w ten sposób nowy układ równań ma ten sam zbiór rozwiązań;
(b) do jednego z równań-wierszy dodać stronami inne równanie-wiersz, to otrzymany w ten sposób nowy układ równań ma ten sam zbiór rozwiązań.
Wielokrotne zastosowanie operacji (a) i (b), z odpowiednio dobranymi mnożnikami , może doprowadzic do eliminacji jednej z niewiadomych, a w konsekwencji do otrzymania nowego układu równań z niewiadomymi; jest to metoda rozwiązywania układu równań liniowych przez kolejną eliminację niewiadomych.
- Skupimy się teraz na ważnym przypadku szczególnym, gdy liczba równań równa jest liczbie niewiadomych, . Macierz jest wtedy macierzą kwadratową . Rozpatrzymy dwie możliwości:
(1)
. Istnieje wtedy macierz odwrotna
, i mnożąc lewostronnie obie strony równania macierzowego (68) przez tę macierz otrzymujemy (jedyne) rozwiązanie układu równań (66) w postaci
|
(69) |
Metoda rozwiązywania układu równań liniowych przez wyznaczanie macierzy
nie jest opłacalna w praktyce, gdy liczba niewiadomych jest duża; korzystniej jest wtedy stosować odpowiednio zoptymalizowaną metodę kolejnej eliminacji niewiadomych. W szczególnym przypadku jednorodnego układu równań,
, z równ. (69) otrzymujemy jako (jedyne) rozwiązanie wynik
.
(2)
. W tym przypadku można wykazać, że niejednorodny układ równań (66) jest albo sprzeczny, albo ma nieskończenie wiele rozwiązań.
Interesujący jest przypadek układu jednorodnego - można wykazać, że taki układ ma w tym przypadu także rozwiązania niezerowe,
. Co więcej, jest wtedy nieskończenie wiele rozwiązań niezerowych proporcjonalnych do siebie, patrz uwaga w punkcie 2. Mogą jednak wystąpić także rozwiązania niezerowe, które nie są proporcjonalne do siebie. łatwo można wykazać, że jeśli
i
są takimi dwoma rozwiązaniami, to
, gdzie i są dowolnymi liczbami ze zbioru K, jest także rozwiązaniem niezerowym naszego jednorodnego układu równań liniowych.
Podumowując: warunkiem koniecznym i wystarczającym, by jednorodny układ N równań liniowych z N niewiadomymi (66) miał rozwiązania niezerowe, jest
.
Edyta Malolepsza
2000-12-20